Ποικιλίες Ελαιολάδου

Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές ποικιλίες  ελαιόδεντρων. Μεταξύ άλλων, οι πιο δημοφιλείς και πιο συχνές είναι η Λαδολιά, το Μανάκι, η Κορωνέικη, η Αθηνολιά (Τσουνάτη) κ.λπ. Κατά τη διάρκεια των σταδίων ωριμότητας του ελαιοκάρπου αλλάζει το χρώμα από πράσινο σε  κιτρινοπράσινο, σε βιολετί και σε μαύρο.

Τα γευστικά χαρακτηριστικά του ελαιολάδου  εξαρτώνται από το στάδιο της ωρίμανσης του ελαιοκάρπου που έχει συλλεχθεί.  Το ελαιόλαδο που προέρχεται από πράσινο – βιολετί ελαιόκαρπο περιέχει μεγάλες ποσότητες φαινολικών και αρωματικών ενώσεων και έχει έντονο φρουτώδες άρωμα και γεύση βοτάνων (Κορωνέικη και Αθηνολιά).

Από την άλλη πλευρά, όσο το φρούτο γίνεται πιο ώριμο η ποσότητα  των φαινολικών και αρωματικών ενώσεων λιγοστεύει. Η γεύση του ελαιολάδου που προέρχεται από βιολετί σε μαύρα φρούτα είναι πιο μαλακό και το άρωμά του θυμίζει ώριμα φρούτα όπως τα μήλα, ντομάτες και μερικές φορές τα αμύγδαλα (Λαδολιά και Μανάκι ).

Κορωνέικη

Είναι η πιο δημοφιλής ποικιλία στην Ελλάδα. Το 60% της συνολικής ελληνικής παραγωγής είναι από  Κορωνέικη ποικιλία. Έχει μικρό μέγεθος και ωριμάζει  από τις αρχές Οκτωβρίου έως το Δεκέμβριο. Το βάρος του καρπού είναι από 0,3 έως 1,0 γραμμάρια και το μήκος του από 12 ως 15 χιλιοστά. Παρά το γεγονός ότι η Κορωνέικη ελιά  χρειάζεται μικρή  φροντίδα και μπορεί να αντέξει σε χαμηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια του χειμώνα, δίνει το καλύτερο ελαιόλαδο σε σύγκριση με άλλες ποικιλίες.

Αθηνολιά (Τσουνάτη)

Η ποικιλία αυτή ωριμάζει αργά και η συλλογή του  ελαιοκάρπου γίνεται από τα τέλη Δεκεμβρίου μέχρι αρχές Ιανουαρίου. Ο καρπός  έχει μεσαίο μεγέθους με οβάλ σχήμα. Το βάρος του είναι από 2,2 έως 2,9 γραμμάρια, και το μήκος του μπορεί να κυμαίνεται από 7,5 ως 25 χιλιοστά. Το ελαιόλαδο από Αθηνολιά είναι εξαιρετικής ποιότητας με μάλλον χαμηλό ιξώδες.

Λαδολιά

Πρόκειται για μια ποικιλία που ανθίζει από τα τέλη Απριλίου έως τέλη Μαΐου. Οι καρποί  ωριμάζουν τέλη Οκτωβρίου μέχρι τέλη Νοεμβρίου και το μέγεθος τους  είναι μάλλον μικρό με διαστάσεις από 10 έως 16 χιλιοστά. Το μέσο βάρος είναι 1,2 γραμμάρια.

Καλαμών

Αυτή η ποικιλία είναι μεσαίας  ανθεκτικότητας. Ο καρπός ωριμάζει μεταξύ Δεκεμβρίου και  Ιανουαρίου και συλλέγεται όταν έχει υποστεί πλήρη αλλαγή χρώματος. Έχει επίμηκες και ασύμμετρο σχήμα και το βάρος του είναι αρκετά υψηλό. Ανθίσταται μέτρια στο κρύο και είναι ευαίσθητη σε υπερβολικά ζεστά κλίματα. Είναι η πιο διάσημη επιτραπέζια ελιά σε όλο τον κόσμο.

Αμφίσσης

Αυτή η ποικιλία είναι μέσης ανθεκτικότητας και έχει μέση ικανότητα ριζοβολίας. Η ημερομηνία ωρίμανσης και συγκομιδής εξαρτάται από την τελική χρήση του καρπού. Έχει ωοειδές σχήμα. Λόγω του γεγονότος ότι έχει ένα μέσο περιεχόμενο καλής ποιότητας ελαιολάδου χρησιμοποιείται κυρίως ως επιτραπέζιο ελαιόλαδο. Είναι ανθεκτική ποικιλία στο κρύο και μέτρια ευαίσθητη σε ξηρά κλίματα.

Χαλκιδικής

Αυτή η ποικιλία είναι επίσης στη μεσαία ανθεκτικότητα όπως των Καλαμών. Ο ελαιόκαρπος ωριμάζει νωρίς και η συγκομιδή  γίνεται το Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο και δεν παίρνει εντελώς το μαύρο χρώμα όταν ωριμάσει. Έχει επίμηκες και ασύμμετρο σχήμα και το βάρος του είναι αρκετά υψηλό. Είναι ανθεκτική ποικιλία στην ξηρασία και το κρύο.

Μανάκι

Η ποικιλία αυτή ωριμάζει  αργά-αργά και ο καλύτερος χρόνος για τη συγκομιδή είναι από τα τέλη Ιανουαρίου έως αρχές Φεβρουαρίου. Ο καρπός έχει  διαστάσεις στο μέσο όρο με οβάλ σχήμα. Το βάρος του κυμαίνεται από  2,2 έως 2,9 γραμμάρια. Αυτό που χαρακτηρίζει το ελαιόδενδρο Μανάκι είναι ότι μπορεί να ευδοκιμήσει σε μεγάλα υψόμετρα, όπου άλλες ποικιλίες, εκτός από την Αθηνολιά, δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν.